Chehel Sotun
Chehel Sotun Garden met een oppervlakte van meer dan 67000 vierkante meter is een klein deel van het grote park "Jahan Nema" waarvan de oorsprong teruggaat tot vóór de safavid. De primitieve kern van het Chehel Sotun-paleis was een paviljoen dat Shah Abbas I midden in deze tuin had gebouwd. Dit paviljoen omvatte de centrale hal en de kleine kamers op de vier hoeken van het huidige paleis. Tijdens het bewind van Shah Abbas II werden de loggia met zuilengalerij, de met spiegels versierde loggia, de bijgevoegde zalen aan de noord- en zuidzijde van de loggia met zuilengalerij, de loggia's aan beide zijden van de centrale hal, twee zwembaden in de oostelijke en westelijke sectoren en de muurschilderingen van de centrale hal aan het gebouw toegevoegd.
In 1647, onder het bewind van Shah Abbas II, dit paleis was officieel bedoeld voor de ceremoniële en ontvangst van buitenlandse vorsten en hoogwaardigheidsbekleders. Het paleis ten tijde van Shah Soltan Hossein (1706) leed aan een brand. Later werden de verbrande delen van het paleis herbouwd en gerestaureerd. In de tijd van de Qajar-koning Nasseroddin werd schade aan het gebouw toegebracht. Aanvankelijk waren de zuilen van het paleis versierd volgens de techniek vanayne-kari (NdT: versiering gemaakt van honderden kleine stukjes spiegel die geometrische of natuurlijke figuren vormen zoals bloemen, enz.): deze versiering werd vernietigd in de Qajar-periode en de schilderijen met afbeeldingen van de Safavid-heersers waren ook bedekt met stucwerk.
Op de vier hoeken van het tuinzwembad zijn sculpturen geplaatst die Anahita (godin van het water) uitbeelden. Binnen in het gebouw bevindt zich een bassin met in het verleden vier stenen leeuwen op de vier hoeken uit wiens monden het water in het bassin stroomde. Er waren ook enkele stenen fonteinen in de kleine stroompjes rond het paleis. De loggia van het paleis bestaat uit twee delen. Een van deze delen heeft 18 hoge houten kolommen en wordt de "hal van 18 kolommen" genoemd. De vier centrale kolommen van dit deel zijn geplaatst op een stenen sokkel waarin vier leeuwen zijn uitgehouwen. Vroeger gutste het water uit de muil van deze vier leeuwen en werd het in de marmeren bak van de zaal gegoten. Het tweede deel van de loggia is iets lager en vormt het portaal dat naar de grote zaal leidt. Dit gedeelte, dat de "spiegelkamer" wordt genoemd, rust op twee kolommen. In deze kamer werden passpiegels en spiegels in de vorm van een baksteen gebruikt, verpakt in mozaïeken gemaakt van prachtig gevormde, minuscule spiegelstukjes. Het plafond van de kamer was versierd met houten lijsten met verschillende geometrische vormen. Het symmetrische beeld van het marmeren bassin in het midden van de loggia is terug te zien in de decoratie van het plafond. Deze symmetrische constructie vertoont grote gelijkenis met de loggia van het Ali Qapu-paleis. De grote centrale hal van het paleis was de plek bedoeld voor ceremonieel en voor de ontvangst van hooggeplaatste buitenlandse gasten. Deze hal heeft een beschilderd koepelvormig plafond dat is versierd met kleurrijke driehoeken en doorschijnende gouden ontwerpen. Onder de vergulding en schilderversieringen van het paleis, waarvan sommige zijn gemaakt in het Qajar-tijdperk, vallen de afbeeldingen op van de recepties van Shah Abbas I en Shah Abbas II met de heersers van Turkestan en Shah Tahmasb met de koning van India; de afbeeldingen van Shah Esmail in de Slag bij Chaldiran en in de strijd tegen de Oezbeken en van Nader Shah in de slag bij Karnal.
Aan weerszijden van de centrale hal de beelden van de ambassadeurs en Europese persoonlijkheden die aanwezig waren Esfahan in het Safavid-tijdperk. Andere versieringen van dit paleis zijn het portaal van de Ghotbye-moskee, enkele werken van de Jubare- en Aghasi-moskee die in het paleis zijn geplaatst en de hoekgewelven van het paviljoen. Onder de decoraties van de schatkamer bevinden zich een foto van Shah Abbas en enkele miniaturen