Gebruiken en overtuigingen met betrekking tot de figuur van de gast en gastvrijheid in de populaire cultuur

Gastvrijheid was en is een van de kenmerken van Iraniërs. In hun cultuur hebben ze veel toepassingen met betrekking tot gasten en hoe ze te verwelkomen. Dit gebruik kent een lange traditie. Het bestaan ​​van woorden als "mehmânkhâne" (letterlijk pension) en "mehmânsarâ" is gebaseerd op het feit dat in de Iraanse cultuur de gast een bepaalde rol speelt. In elk huis is vaak een kamer speciaal gereserveerd voor gasten die bekend staat als "mehmânkhâne".
In sommige gezinnen is het zelfs gebruikelijk om serviesgoed, bedden en andere voorwerpen alleen voor gebruik door de gast te bewaren. In de beleefdheidsformules van de Iraniërs staat een beroemde zin die spreekt van gastvrijheid: "we hebben een bescheiden huis, maar we stellen het tot uw beschikking." Deze formule verwijst naar het feit dat degene die het uitspreekt de gesprekspartner bij hem thuis uitnodigt.
Soorten gasten in de populaire cultuur
In de Iraanse populaire cultuur zijn er verschillende soorten gasten, in het verleden hadden de mensen van Damavand bijvoorbeeld een naam gegeven aan elk type gast: de welkome en de ongewenste, de informele, de buitenlandse, de stad, de platteland, de vertrouwelijke en vreemde gast, de gast die deel uitmaakte van de groep van de wijzen en beroemdheden en een bron van trots was voor de huisbaas, de oneervolle gast (beruchte persoon die een bron van schande was voor de gastheer), de gelukkige gast, (een brenger van welvaart aan de gastheer zijn huis en leven en die leerde wat hij wist aan de kinderen en familieleden van zijn gastheer), de spelbreker (iemand die veel eist en hetzelfde verwacht van zijn gastheer), de vertrouwelijke en intieme gastheer (in het geval van een vrouw wordt hij vertrouweling van de vrouw die hem ontvangt, anders van een man en de gastheer wordt hem of haar nooit beu), de aanstoker gast, de verhalenverteller gast (degene die de huizen bezocht en verhalen vertelde over legendarische helden zoals Hossein de Koerdische, Rostam-Nameh, Amir Arsa lan etc lekker eten), de onverwachte gast (die zonder waarschuwing naar iemands huis ging), de kritische gast en de langdradige gast (degene die de gastheer gek maakt door wat hij praat). Een andere vorm van gastvrijheid bestond uit het delen, of het bereiden van het nodige om te koken en het samenwerken bij het aanbieden van voedsel; dan was er de toevallige gast, bijvoorbeeld als iemand die op straat voorbijkwam een ​​vriend of familielid tegenkwam, nam hij hem mee naar zijn eigen huis en in deze gevallen kocht de gast dingen op straat en soms verhinderde de huisbaas hem dat te doen. De reizende gast, degene die terugkeert van een reis en kan van twee soorten zijn: de eerste maakt deel uit van de familieleden of het is bijvoorbeeld de zoon die zich bij het leger heeft gevoegd of die voor werk naar een andere stad is verhuisd en terugkeert om zijn familie en verwanten weer te zien. De tweede is degene die na een paar jaar afwezigheid terugkeert om vrienden en familie te zien. In sommige gevallen, wanneer iemand op een plaats wordt uitgenodigd en de huisbaas goede vrienden en kennissen waarschuwt dat hij die avond een gast heeft, nodigt hij hen uit om de avond samen door te brengen of soms begrijpen zijn vrienden en kennissen wie de gast is en gaan zelf naar zijn huis.
De ontvangstformules van de gastheer verschillen naargelang de persoonlijkheid en geloofwaardigheid van de gastheer en ook naar de mogelijkheden van de gastheer. Het serveren van thee om een ​​gast te verwelkomen is een essentieel onderdeel van recepties in Iran. De gebruiken en gewoonten met betrekking tot de gastheer en gastvrijheid in de verschillende regio's van Iran hebben bijzondere kenmerken.
Receptie formaliteiten
Meestal zegt de huisbaas zodra hij de gast ziet: “de wind is aangekomen, hij heeft bloemen gebracht, hoe komt het dat je ons herinnerde? welkom, uw bezoek is in onze ogen bijzonder welkom, u heeft ons vreugde gebracht, hoe komt het dat u ons arme mensen herinnert? Hoe prachtig! je kwam, je bracht ons vreugde, je komt hier nooit in de buurt, godzijdank dat je ons bezoekt. Gaat het goed met je? Alles is in orde? Ben je gezond? Uw bezoek verlichtte onze ogen. De gast zegt meestal in reactie op deze woorden tegen de verhuurder: “zou je geen gast willen? we storen je altijd. In sommige gebieden, behalve in grote steden, brandt de eigenaar, zodra de gast de drempel van het huis overschrijdt, wierook zodat de zegen zich door het hele huis verspreidt. Bij het begeleiden van de gast worden deze woorden meestal uitgewisseld:
Gast: "Het is tijd dat we de overlast wegnemen, jullie beschikbaarheid is geweldig".
Gastheer: "De jouwe is ouder, je had vandaag geen goede dag."
Gast: “Je bent gezaghebbend, je hebt ons in verlegenheid gebracht.
Gastheer: “Je vijand moet zich schamen, kom hier nog eens. Dit huis is van jou, deze tijd telt niet, je moet ons nog een keer komen bezoeken."
Dan begeleidt de gastheer de gast tot aan de deur en zelfs een paar stappen het huis uit en als de gast met zijn eigen voertuig is gekomen wacht hij buiten tot de gast in de auto stapt en wegrijdt. Onder naaste familieleden krijgt hij in sommige gevallen bij het begeleiden van de gast eten aangeboden zodat hij het mee kan nemen. Nadat hij de maaltijd heeft gegeten, bidt de gastheer voor de gezondheid van de familieleden van de gastheer, zodat hun rijkdom toeneemt en spreekt hij zinnen uit als: “Moge je vieren ter gelegenheid van de bedevaart of ter gelegenheid van de bruiloft van je dierbaren. Moge God het brood van uw tafel bewaren, moge uw tafel altijd beladen zijn, moge u altijd gezond zijn en moge de deur van uw huis altijd openstaan". In de meeste delen van Iran is het de gewoonte dat wanneer het eten wordt gegeten, de gast het eten niet aanraakt totdat de gastheer begint te eten en de gastheer de laatste moet zijn die klaar is. Een andere gewoonte die verband houdt met recepties en in het algemeen met het moment waarop voedsel wordt genuttigd, is dat als iemand plotseling en zonder waarschuwing binnenkomt terwijl de maaltijd wordt opgediend, hem gekscherend wordt verteld: "je schoonmoeder houdt van je" of "je bent op het juiste moment aangekomen".
Over het algemeen geloven Iraniërs dat sommige simpele gebeurtenissen een teken zijn dat een gast in hun huis aankomt, zoals: als de schaar uit de handen van een tapijtwever valt; als er resten zichtbaar zijn in de theekopjes, komen er evenveel gasten of recepties als er resten zijn; als door puur toeval de schoenen op elkaar staan ​​of de theekopjes op een rij staan; als het meisje de bezem pakt en de achtertuin begint te vegen; als een vrouw tijdens het bereiden van brooddeeg een stuk deeg op de grond valt; als de jongste zoon van het gezin het huis binnenkomt en hallo zegt, als de kraai dichtbij het huis krast of zelfs als een stoffige kat het huis binnenkomt; als iemands rechteroog onvrijwillig beweegt; als er tijdens het theedrinken onvrijwillig een klontje suiker uit de hand van de gastheer valt, kan men er in al deze gevallen zeker van zijn dat er snel een gast aankomt.
Concluderend, het feit dat Iraniërs te allen tijde hebben gewacht en gewacht op de komst van een gast en hun overtuigingen erover hebben overwogen, bevestigt hun gastvrijheid.