Sa'eb van Tabriz (1592-1676)

Sa'eb Tabrizi

Mirzā Mohammad Ali, bekend onder de bijnaam Sāe'b Tabrizi en beroemd onder de naam Mirzā Sā'eb, werd geboren in Tabriz in 1592. Hij was de grootste componist van ghazals en de beroemde Iraanse dichter van zijn tijd.

Sā'eb bracht zijn jeugdreclame door esfahan en leerde de wetenschappen van literatuur, intellect en verhalen vertellen, en de kunst van kalligrafie van de meesters van die stad. Sāe'b is een mystieke dichter en bewonderaar van Moulavi en Hāfez, verspreider en maker van inhoud, aandacht voor detail en diepgaande communicator.
Zijn vermogen om nieuwe en mooie combinaties en metaforen te creëren wekt een interessante verwondering op. Zijn poëzie is de spiegel van alle facetten van de ziel en van de verschillende gevoelens van de mensheid. Sa'eb wordt ook wel een mono-paar dichter genoemd.
In de loop van zijn leven ging hij naar de Mekka, in Medina, India, in Herat en in Kabul. Hij was een productief dichter, het aantal van zijn gedichten wordt geschat op 60 tot 120 regels. Zijn werken, behalve drie vierduizend qaside-verzen en een korte en onvolledige masnavi getiteld "Qandahār nāme" (Reis naar Kandahar) en twee-drie qet'e, zijn allemaal samengesteld uit ghazals; de totaliteit van zijn gedichten wordt gevormd door qaside, ghazal en masnavi.
Sā'eb componeerde ook enkele verzen in het Turks. Voorbeelden van zijn handschrift worden nog steeds bewaard in de Malek National Library and Museum in Tehrān. Sā'eb stierf in Esfahān in het jaar 1676 en zijn mausoleum bevindt zich in zijn privétuin genaamd "Bāgh-e Tekkye" in de Esfahān Sā'eb-straat. Deze plaats is een van de toeristische trekpleisters van de stad.

Gerelateerde inhoud

Vieren

aandeel
Uncategorized