Rhazes (854-925)

Rhazes (Abu Bakr Muhammad ibn Zakariyya al-Razi)

Abu Bakr Mohammad Ben Zakariyā Rāzi, geboren in het jaar 865 in de stad Rey, is een Iraanse geleerde, arts, filosoof en chemicus, beroemd om de ontdekking van alcohol, zwavelzuur en kerosine en volgens George Sarton, vader van de geschiedenis van wetenschap, was hij "de grootste arts van Iran en de islamitische wereld in de Middeleeuwen".

Rāzi bracht zijn jeugd, adolescentie en jeugd door in Rey; hij was zo begaafd dat hij als jonge man luit speelde en soms poëzie componeerde. Later wijdde hij zich aan de kunst van de goudsmid en vervolgens aan de alchemie en op zijn oude dag leerde hij medicijnen.

Rāzi is een van de artsen wiens intuïtie nog steeds wordt gebruikt in de geneeskunde, met name bij de behandeling van zieken met vloeistoffen en voedsel. Artsen en onderzoekers hebben de boeken en verhandelingen van Rāzi gedurende vele eeuwen gebruikt. Ibn Khallikān, Arturo Castiglioni etc. hebben hem genoemd als de stamvader van empirische artsen. Men kan zeggen dat Rāzi een van de eerste doktoren is die ervaring en experimenten in de geneeskunde heeft geïntroduceerd en de eerste die de erkenning van een scheiding tussen pokken en mazelen heeft verklaard. Hoewel hij bekend staat als een beroemde arts, kennen sommige historici hem als een 'chirurg'.

Rāzi studeerde scheikunde vóór geneeskunde en kan worden beschouwd als de voorloper van de moderne scheikunde.

Rāzi was een goedaardige en gewetensvolle man. Hij had een speciale zorg voor de zieken en was zeer behulpzaam met de armen. Rāzi had, in tegenstelling tot veel doktoren die geneigd waren koningen, prinsen en hoogwaardigheidsbekleders te behandelen, meer relaties met het gewone volk. Hij geloofde dat een gezaghebbende arts ook een filosoof moest zijn; hij volgde de populaire filosofische stromingen van zijn tijd niet, hij had zijn eigen specifieke ideeën en daarom werd hij uiteindelijk belasterd door de aanhangers van de filosofie van zijn tijd en ook van die na hem. Rāzi kan worden beschouwd als de meest gezaghebbende rationalist en empirist in de Iraanse cultuur. Zelfs in metafysica en kosmologie heeft hij zijn principes. In de verzameling werken van Mohammad Zakariyā Rāzi zijn 271 boeken, verhandelingen en artikelen gecatalogiseerd op medisch, chemisch, farmaceutisch, filosofisch, metafysisch, kosmologisch, logisch, wiskundig, astronomisch, theologisch gebied enz. Hiervan zijn de volgende werken kunnen worden genoemd: Al-Hāwi (monumentale encyclopedie in negen delen), Alkenāsh Al-Mansuri (medisch boek in tien hoofdstukken) Man la ya huru tabib (Hij die geen dokter tot zijn beschikking heeft) Kitāb al Judari wa al Hasbāb ( boek over pokken en mazelen), een boek over voedsel en de schadelijkheid ervan enz...

Er zijn plaatsen, pleinen, instellingen, verenigingen, universiteiten, standbeelden enz. in Iran en in de wereld die zijn naam dragen. In januari 2009 is op de binnenplaats van het kantoor van de Verenigde Naties in Wenen een soort paviljoen in de vorm van vier bogen geplaatst, een combinatie van bouwstijlen, waarin Achaemenidische en islamitische versieringen zichtbaar zijn en binnenin staan ​​de beelden van vier Iraanse filosofen, Khayyam, Aboe Rayhan Biruni, Zakariyā Rāzi e Abu Ali Sina.

https://en.wikipedia.org/wiki/Scholars_Pavilion

27 augustus, die samenvalt met Rāzi's geboortedag in Iran, is uitgeroepen tot Apothekersdag. Rāzi werd in de laatste jaren van zijn leven blind, er zijn verschillende verhalen over de oorzaken van zijn blindheid; misschien was voortzetting van het werken met chemicaliën daar een van. Rāzi stierf in het jaar 930 in zijn geboorteplaats. De hoofdlocatie van zijn mausoleum is niet bekend.
 

ZIE OOK

 

Vieren

aandeel
Uncategorized